تروریسم پیش از هر معنای دیگری یعنی حکومت وحشت، به آن معنا که حکومت تلاش می کند تا با ترساندن مردم آنان هرگونه واکنشی را از آنان سلب کند. اعدام دو تن از متهمان بیگناهی که هیچ ربطی به انتخابات نداشتند و برای ترساندن مردم اعدام شدند و به همین دلیل باید بیش از هر قربانی دیگری به این جنایت اعتراض کرد، نشانه تبدیل دولت حاکم به یک دولت تروریست است. بخصوص آنکه دادگاه شتابزده و مسخره و نمایشی امروز را به آن بیفزائیم. متهمان دادگاه امروز، که مانند جلسات پیشین این دادگاه بطور دسته جمعی محاکمه شدند و پنج تن از آنان به محاربه متهم هستند، نشانی روشن تر از تروریسم دولتی است. این که دولت تلاش می کند تا با نشان دادن مجازات مرگ مانع ادامه اعتراضات شود.
در دادگاه امروز که قاضی صلواتی ریاست آن را برعهده داشت، متهمی به جرم ارتباط تشکیلاتی با مجاهدین خلق محاکمه شده است، که گفته است که قبلا به همین اتهام دستگیر شده و محاکمه شده و زندانی شده و با رافت اسلامی آزاد شده است. او پس از آزادی، بارها توسط مجاهدین خلق ردیابی شده تا دوباره ارتباطی را که وجود نداشته برقرار کند. او خانه اش را عوض کرده تا مجاهدین خلق نتوانند با او تماس بگیرند و در روز عاشورا موبایل خودش را خاموش کرده تا از مزاحمت کسی که از سوی مجاهدین می خواسته با او تماس بگیرد، راحت شود. به گفته متهم و قاضی او هیچ ارتباط تشکیلاتی با مجاهدین نداشته، و حتی سعی کرده مانع ارتباط سازمان سمج مذکور با وی شود، وی برخلاف درخواست مجاهدین در چند تظاهرات شرکت نکرده و تنها با تمایل شخصی خودش، مانند صدها هزار نفر دیگر وارد تظاهرات عاشورا شده و در آنجا هم کاری نکرده است. وی در پروسه جدید کار با مجاهدین خلق اعتراف کرده که سازمان مجاهدین از وی خواسته سوار تاکسی شود و به جای اینکه بگوید به میدان ولی عصر می روم، بگوید به میدان مصدق می روم و از این کار خودش فیلم بگیرد.
متهم در آخرین دفاع خود گفته است: " در هيچ تجمعي شركت نكردم، جواب منافقين را ندادم، وقتي آنها با من تماس گرفتند ترسيده بودم اما نمي خواهم خودم را تبرئه كنم، اگر روز عاشورا مي دانستم به اين شكل مي شود از خانه بيرون نمي رفتم." وی بخاطر گرفتن یک عکس از تظاهرات، و علیرغم پاسخ منفی به مزاحمت های مجاهدین خلق، به محاربه متهم شده است.
در همین دادگاه، یک متهم بهایی پس از اینکه ساعتها درباره بهائیت توضیح داده شده و نماینده دادستان اعلام کرده که بهائیان تا پیش از این هرگز در سیاست حضور نداشتند و با این وجود همواره مورد فشار بودند، اعتراف کرد که به ما اجازه داده شد در انتخابات مجلس هشتم شرکت کنیم( انتخاباتی که اصولا اصلاح طلبان یا مخالفان در آن حضور نداشتند.) این متهم اعلام کرد که یک روز و فقط یک روز قبل از راهپیمایی 25 خرداد از این راهپیمایی مطلع شده و مثل یک میلیون تهرانی دیگر در آن شرکت کرده است. وی در مورد علت شرکت خود در تظاهرات گفته است، چون احتمال می داد که در صورت شرکت نکردن در این تظاهرات ممکن است از جامعه بهایی مطرود شود، لذا همراه با پنج نفر دیگر در تظاهرات عاشورا شرکت کرده و هیچ عمل خاصی را بجز شرکت در این تظاهرات به عنوان جرم خود ذکر نکرده است.
متهم سوم، فرزند یک مجاهد اعدام شده است که به گفته خودش نه تنها از مجاهدین پیروی نمی کرد، بلکه به نقد دیدگاههای آنان نیز می پرداخت. این متهم که بطور رسمی در نشریات اصلاح طلب مقاله می نوشت، در دفاعیاتش گفت " مقالاتي كه من مي‌نوشتم اگرچه موضوعشان سياسي بود، اما كاملا يك گرايش فرهنگي داشتم. كار عمده‌ي من نوشتن بود. من تجمعات زيادي نرفتم و در تجمع عاشورا هم نه شعاري دادم و نه تخريبي انجام دادم. البته به خاطر اين‌كه چند ترمي حقوق خوانده‌ام مي‌دانم كه در آن هواي غبارآلود بين فرد معترض و كسي كه مستقيما شعارهاي ساختارشكن مي‌داد تفاوتي نبود. البته مقام معظم رهبري گفته‌اند مواظب نگفتن‌هايمان هم باشيم. من بعد از انتخابات هيچ مصاحبه‌اي با راديوهاي خارجي نداشتم. مصاحبه‌ي من با راديو همبستگي هم براي دفاع از شركت در انتخابات بود و با راديو زمانه هم مكالمه‌اي 2 دقيقه‌اي داشتم كه گفتم در انتخابات شركت مي‌كنم و دلايل آن اقتصادي و نقد سياست‌هاي فرهنگي دولت نهم است." وی گفت که در روز عاشورا هیچ شعاری نداده و فقط تماشاگر بوده است.
متهم دوم اعتراف کرد که سایت هایی را نگاه کرده، و فقط نگاه کرده که بعضی مقالات آنها درباره سکولاریسم بوده است. این متهم گفت: " آقاي دادستان به من گفته است طوري حرف بزن تا بر آنهايي كه بيرون هستند تاثير بگذارد. اما من يك سوال دارم آقاي رييس جمهور در مورد هولوكاست سوالي را مطرح كرد ببينيد چه جنجالي درست كردند. در پايان يك دعايي را دارم كه شيعياني نباشيد كه عاقبت يزيدي داشته باشيد." این متهم اعلام کرد که چون شناخته شده بوده است، هیچ عمل ساختارشکنانه ای در تظاهرات انجام نداده است. وی همچنین اعتراف کرد که در مصاحبه ای با صدای آمریکا از تحریم دفاع کرده است. یعنی متهم سوم به دلیل مخالفت با تحریم و متهم دوم به دلیل دفاع از تحریم در هر حال محکوم شدند.
متهم پرونده دوم گفت: " انگيزه ما عناد نبود ما به دنبال اصلاحات هستيم. من به بازجويم گفتم كه راه‌هاي رسانه‌هاي داخلي به روي ما بسته است و ما مجبوريم با رسانه‌هاي خارجي مصاحبه كنيم. بازپرس هم گفت: چرا اين اتفاق افتاد؟ به او گفتم: ما فرزندان پدري هستيم كه ما را از خانه بيرون كرده و بازپرس گفت: وقتي پدرت بيرونتان كرد بايد به خانه دشمن پدر برويد كه در پاسخ به اين سوال جوابي نداشتم." این متهم همچنین متهم است که توسط یک گروه طرفدار حقوق بشر برای شرکت در یک کنفرانس اروپایی دعوت شده، اما به این دعوت پاسخ نداده و به آنجا نرفته است.
متهم اول پرونده بیست ساله اقرار کرده است که از طریق ارسال ای میل به دیوان کیفری لاهه به رهبر اهانت کرده است، با سایت بالاترین و فیس بوک ارتباط داشته، عکس هایی را برای بی بی سی، صدای آمریکا، سی ان ان، الجزیره، دویچه وله، جرس، قلم، کلمه و خبرآنلاین فرستاده است. وی گفت جرمش این است که خبرهای سایت بالاترین و حرف های محسن سازگارا را باور کرده است. وی در روز عاشورا موفق نشد جایی برای حضور در جمعیت پیدا کند، به همین دلیل فقط دو بار شعار داد و یکی دوبار بوق ماشین را به صدا درآورد. متهم مذکور گفت که در هیچ تخریبی نقش نداشت، اما اعتراف کرد که دوستانش دوبار از برخی صحنه های درگیری فیلمبرداری کردند. وی گفت: " انگیزه من همانطور که دادستان گفت براندازی نظام بود."
از میان شانزده متهم دادگاه عاشورا پنج نفر آنان متهم به محاربه شده اند. بقیه این افراد شامل موارد زیر بودند، متهم براندازی نرم، عضویت در دفتر تحکیم وحدت، وابستگی به بهائیت، همکاری با مجاهدین خلق، توهین به مقامات، عضویت در فیس بوک و بالاترین، آتش زدن اموال عمومی، شرکت در مراسم عاشورا، شرکت آگاهانه در مراسم عاشورا. در حقیقت آنچه از مجموعه اتهامات برمی آید، این است که هر عملی در درون یا بیرون خانه که نشان دهنده مخالفت فرد با دولت باشد، از نوشتن مقاله رسمی در روزنامه رسمی، تا زدن ای میل به رسانه های غیردولتی و یا خارجی، شعار دادن، عکاسی کردن، بوق زدن، اس ام اس زدن و هر نوع شرکت آگاهانه و در برخی موارد تصادفی چه قبل و چه بعد از انتخابات، توسط طرفداران انتخابات یا مخالفان آن، در سال اخیر یا سال گذشته، می تواند اتهامی برای صدور احکام سنگین باشد.
آنچه از این دادگاه و انعکاس خبرهای آن برمی آید، این است که دولت قصد دارد تا با ایجاد ترس جلوی حضور مردم را در مراسم 22 بهمن بگیرد، بیانیه امروز مشترک کروبی و موسوی بر همین امر تاکید دارد. اما به نظر می رسد رفتارهای غیرقانونی، غیرعادلانه و بیرحمانه قوه قضائیه بیش از آنکه مردم را بترساند، آنان را بسیار خشمگین کرده است. خشمی که معلوم نیست به چه شکل در تظاهرات 22 بهمن بروز کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
نظر شما بلافاصله منتشر خواهد شد. این بلاگ خبری، امکانات اندکی دارد و براساس اعتماد و خودکنترلی اداره می‌شود. لطفا از موضوع خارج نشوید و خویشتندار باشید.